VE BİR GÜN GELİR ANLARSIN....

Ve Bir Gün Gelir Anlarsın ki; VAZGEÇEMEDİKLERİNİN hiçbiri, VAZGEÇİLMEYECEK kadar mükemmel değildir.. Senin yüreğin gereğinden fazla yüklenmiş bir “sevgi yazılımıdır” sadece.. Kararsız, tuttuğunu koparamayan, lafının arkasında duramayan, SÖZDE yiğitler için; ÖZDE sevgini tüketmeye değmez..Kendi hayatlarını idare edemeyenler, duygularının hakimi olamayanlar için ağlama..Elinden gelen herşeyi yaptığın halde, yarı yolda yalnız kaldıysan, bu karşındakinin yanyana yürümesini beceremediğindendir..”Sana ihtiyacım var” dediğin halde, yanınızda olamayan tüm bencilleri silin hayatınızdan.. Silin ki; öncekilere KAPAK, sonrakilere DERS olsun…!!

SUSUYORUM

Yine bir gece ve yine baş başayım kendimle. işte yine seni bulup kaybettiğim yerdeyim. İnsanın bir şeylere karar vermesi ne kadar zor. Ya seni içime gömmeli, ya da artık içimden söküp atmalıyım. Ama her ne olursa olsun susmalıyım. Hangisi daha zor, hangisi daha acı? Gerçekten gitmeli miydin, yoksa kalıp yanımda savaşmalı mı? Bir yol arıyorum kendime, bulduğum tüm yollarsa sana çıkıyor. Kapanmalı artık gözlerim. Sonsuz bir karanlıkta tek başıma yürümeye devam etmeliyim. Yürümeliyim ardıma bile bakmadan. Yürümeliyim parçalayarak değerleri ve sevgileri. Yok ederek yaşadığım tüm zamanları. Nasılda acımasız zaman. Nasıl da yüceltmiştim seni gözümde. Tutup kendi ellerimle koymuştum en yükseğe. Sonra keyifle izlemiştim yüceliğini. Ama yine ben bitirmeliyim. Tutup kollarından indirmeliyim olduğun yerden. Ya da seni ölene kadar yaşatmalıyım içimde. Ne kadar zor bir karar. Bir yanım: ''Bir daha kimse, hiç kimse onun kadar çok sevilmeyecek'' derken, bir yanım sakin, sessiz. Zaman geçiyor, acım dinmiyor. Kapanmıyor yaralarım. Tükenirken ben, aklımda bir tek sen. Görüyor musun, yine konuşuyorum ama sessizce. Susmayı öğreniyor yüreğim.

SUSUYORUM

GİTTİN...

GİTTİN...ÇOK UZAKLARA...İLK DEFA DEĞİL BU AYRILIK..HEP BEN GİDERDİM.AMA İLK KEZ GİDEN SEN OLDUN...ÇOK ZORMUŞ AĞLAYAMAMAK...HIÇKIRIKLAR BOĞAZINDA DÜĞÜM DÜĞÜMKEN GÜLÜMSEMEYE ÇALIŞMAK...ÇOK ZORMUŞ EVDEKİ EŞYALARINA BAKIP EVE SİNEN KOKUNA SARILMAK...ŞİMDİ BİR YANGIN YERİ VAR YÜREK CEHENNEMİMDE.DÖNDÜĞÜNDE BAYRAM YERİ OLACAK...ALLAHIMA ŞÜKÜRLER OLSUN Kİ ;ANNEM UZAKTA OLSA DA ,YOKLUĞUNDA OMUZUNDA AĞLAYABİLECEĞİM BİR KIZIM VAR.HIÇKIRIKLARIM MİNİK GÖZLERİNDEN AKAN YAŞLARINA KARIŞTI KUŞUMUN.ANNE AĞLAMA SEN OLMASAYDIN BEN ÇOK ÜZÜLÜRDÜM DEYİP ELİNDE MENDİLLE TESELLİ ETTİ BENİ.ÇABUK GEL BABA.ÇOK BEKLETME BİZİ DİYE DİYE ARKANDAN SESLENDİ SANA.ALLAHA EMANET OL.YOLUN AÇIK OLSUN.

SESSİZ ÇIĞLIKLAR

Affedemeyeceğim insanlar var bundan sonra!
Ne olursa olsun görmek istemediklerim hayatımda!
Ve baş başa kalması gerekenler; unutamadığım hatalarıyla!
Affetmek erdemse de önemli bundan sonra
Bir erdem de eksik oluversin hayatımda(!)
Yaptıkları onca çirkinliğe rağmen hala insanım diye gezenler varken ortalarda; sanmıyorum bir eksik çok şey eksiltmez varlığımda(!)
Ne masal kahramanıyım ne polyanna, çok kırıldım anlatabilmek keşke mümkün olsa!
Ne hoşgörülü olmak istiyorum, ne eyvallah etmek yapılanlara
İçimde yer kalmamışken içime ata ata ve korkuyorum bir nefeslik yer kalmayacak sonra!
İçim bu kadar doluyken başkalarının artıklarıyla!
Kimi nasıl affedip sığdırayım; nefesim bile kalmışken ayakta!
Öyle izler var ki sırtımda; ağırlığının altında kamburlaştığım varlığıyla!
Öyle sözler ki hala kulaklarımda hiç bir zaman kaybolup gitmeyen boşlukta!
Kırıklarımdan geçtim önemli değil ama hala kanatıyorlar dokununca!
Pardon duyamadım; affetmek mi demiştiniz bana?
Affetmek nedir yenilir içilir mi acaba?

~~ Sessiz Çığlıklar ~~